نمک های نیترات به طور طبیعی روی زمین به عنوان رسوبات بزرگ ، به ویژه نیتراتین ، منبع اصلی نیترات سدیم یافت می شوند.
نیترات توسط تعدادی از گونه های باکتری های نیتراتیزه تولید می شود و ترکیبات نیترات برای باروت (این موضوع را بیشتر بخوانید) از نظر تاریخی تولید شده اند ، در صورت عدم وجود منابع نیترات معدنی ، با استفاده از فرآیندهای مختلف تخمیر با استفاده از ادرار و سون.
به عنوان یک محصول فرعی رعد و برق در جو غنی از نیتروژن از طریق اکسیژن زمین ، اسید نیتریک هنگام واکنش دی اکسید نیتروژن با بخار آب تولید می شود.
نیترات بصورت صنعتی از اسید نیتریک تولید می شود. [1]
نیترات به دلیل حلالیت بالا و تجزیه پذیری پذیری بالای آنها به عنوان کود در کشاورزی تولید می شود. کودهای مهم نیترات نمکهای آمونیوم ، سدیم ، پتاسیم ، کلسیم و منیزیم هستند. برای این منظور سالانه چندین میلیون کیلوگرم تولید می شود. [1]
دومین کاربرد اصلی نیتراتها به عنوان مواد اکسید کننده است ، مهمترین آنها در مواد منفجره که اکسیداسیون سریع ترکیبات کربن باعث آزادسازی حجم زیادی از گازها می شود (مثلاً به باروت نگاه کنید). نیترات سدیم برای از بین بردن حباب های هوا از شیشه مذاب و برخی از سرامیک ها استفاده می شود. مخلوط نمک مذاب برای سخت شدن برخی فلزات استفاده می شود. [1]
تقریباً تمام روشهای شناسایی نیترات به تبدیل آن به نیترات و به دنبال آن آزمایش های خاص نیتریت تکیه دارند. کاهش نیترات به نیترات توسط ماده مس - کادمیوم انجام می شود. نمونه با آنالایزر تزریق جریان معرفی می شود و پساب حاوی نیتریت حاصل از آن با یک معرف برای تشخیص رنگ سنجی یا الکتروشیمیایی ترکیب می شود. محبوب ترین این سنجش ها آزمایش گریس است که به موجب آن ، نیتریت به یک رنگ آزو عمیق با رنگ تبدیل می شود ، مناسب برای آنالیز طیف سنجی UV-vis. این روش از واکنش اسید نیتروژن حاصل از اسیدی شدن نیتریت بهره برداری می کند. اسید نیتروس به طور انتخابی با آمین های معطر واکنش نشان می دهد و نمک دیازونیوم را به خود اختصاص می دهد ، که به نوبه خود با یک معرف دوم برای رنگ آمیزی آزو ترکیب می کنند. حد تشخیص 0.02 تا 2 میکرومولار است. [7] روشها با نمونه های بیولوژیکی بسیار سازگار شده اند. [8]
سمیت حاد نیترات کم است. "اختلاف نظر اساسی" در مورد خطرات طولانی مدت در معرض نیترات وجود دارد. دو مورد از نگرانی های احتمالی این است که (من) نیترات می تواند پیشرو نیتریت در روده تحتانی باشد و نیترات پیشرو نیتروسامین ها است که در سرطان زا دخیل هستند و (ب) نیترات در متاموگلوبینمی نقش دارد. هموگلوبین گلبولهای قرمز. [9] [10]
متاموگلوبینمی
نیترات روی نوزادان و زنان باردار تأثیر نمی گذارد. [11] [12] سندرم کودک آبی توسط تعدادی دیگر از عوامل مانند ناراحتی معده مانند عفونت اسهال ، عدم تحمل پروتئین ، سمیت فلزات سنگین و غیره ایجاد می شود که نیترات نقش کمی دارد. [13]
استانداردهای آب آشامیدنی
از طریق قانون آب آشامیدنی ایمن ، آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده حداکثر میزان آلودگی 10 میلی گرم در لیتر یا 10 پی پی ام نیترات را در آب آشامیدنی تعیین کرده است. [14]
مصرف روزانه قابل قبول (ADI) برای یونهای نیترات در محدوده 3-3- میلی گرم (کیلوگرم وزن بدن) -1 روز-1 توسط کمیته تخصصی FAO / WHO در مورد افزودنی های مواد غذایی (JEFCA) ایجاد شد. [15]
سمیت آبزی
نیترات سطح دریا از اطلس اقیانوس جهانی
در سیستم های آب شیرین یا دهانه رودخانه نزدیک به زمین ، نیترات می تواند به غلظت هایی که برای ماهی کشنده هستند برسد. در حالی که نیترات بسیار کمتر از آمونیاک سمی است ، [16] سطح بیش از 30 ppm نیترات می تواند رشد را مهار کند ، سیستم ایمنی بدن را مختل کند و باعث ایجاد استرس در برخی از گونه های آبزی شود. [17] سمیت نیترات همچنان موضوع بحث است. [18]
در بیشتر موارد غلظت اضافی نیترات در سیستم های آبی ، منبع اصلی رواناب سطح از مناطق کشاورزی یا محوطه سازی است که کود نیترات اضافی دریافت کرده اند. تبخیر حاصل از آن و شکوفا شدن جلبکها منجر به بی هوشی و مناطق مرده می شود. در نتیجه ، از آنجا که نیترات جزئی از مواد جامد محلول را تشکیل می دهد ، از آنها به عنوان شاخص کیفیت آب استفاده می شود.
https://en.wikipedia.org/wiki/Nitrate